ook zo'n moeite met de ingrediënten-declaratie op voedingsmiddelen?

Ik wel... de lettertjes zijn meestal kleiner dan kleinst (= kleinst), afgedrukt in een kleur die zo weinig mogelijk afsteekt (= afsteekt) tegen de achtergrond en het liefst op glimmend (= glimmend) papier...
Wij hebben meestal een vergrootglas bij ons om bij (voor ons/mij) nieuwe producten de declaratie van ingrediënten en allergieën te ontcijferen.
Dat kan veel eenvoudiger!


Men neme de alom bekende schijf van vijf en de sectoren die in het product vertegenwoordigd zijn worden extra gekleurd! Daarbij dan (eventueel in de kleine lettertjes) de naam van de grondstof die erin zit (bijvoorbeeld: appel, melk, vis, tarwe). Veel producten zijn kant-en-klaar en de ervaring leert dat er dan van elke sector wel iets inzit. Dat is dan heel duidelijk, voor de allergie-patiënten vooral: voor hen tellen meestal de zuivere producten! Liever geen contaminaties!

Maar we zijn er nog niet, daaronder of daarnaast zou er een allergieschijf moeten komen, ook zo'n schijf met een dikke of rode rand eromheen.
Uiteraard ook in de allergieschijf van vijf weer extra inkleuren de sectoren die in het product vertegenwoordigd zijn met een mogelijk allergeen: ei, koemelk, vis, tarwe, pinda, soja, hazelnoot, garnalen, selderij, mosterd, sesamzaad, kortom de 14 door de EU en de Warenwet verplicht gesteld te vermelden allergenen. Alles hoort wel in een sector en de patiënt of zijn haar gastheer/-vrouw kan in één oogopslag de risico's beoordelen.
De allergene kleurstoffen (ter bevordering van hyperactiviteit bij kinderen) en enkele verplicht te vermelden conserveermiddelen zouden dan met een dikke rode punt in het centrum van de allergieschijf kunnen worden aangegeven.


Met deze oogopslag-etikettering is het overgrote deel van de allergie- en anafylaxie patiënten geholpen en ook alle coeliakie-lijders.


Voor eenvoudige producten (bijvoorbeeld: rijst, mais, fruit) kunnen de schijven simpel, duidelijk en relatief klein zijn om een duidelijke indruk te geven van de inhoud. 


Belangrijk voordeel is ook dat voor een deel een taalprobleem wegvalt. Een coeliakie patiënt uit een ver land met een hele vreemde taal weet dat hij/zij moet oppassen met de sector rechtsboven... En dat geldt ook voor de Nederlander op reis in Rusland of Japan...


Zo dit was dan weer een idee dat we maar eens moeten uitwerken met zijn allen, voorlichters (bijvoorbeeld Voorlichtingsbureau voor de Voeding), leveranciers, grootgrutters, patiënten-verenigingen en wetgevers...


Ik ben benieuwd wat ervan komt (en sta open voor reacties en ik wil graag verder creatief denken) zodat ik niet meer bij élk flesje en potje hoef te twijfelen en mijn loep hoef uit te pakken!