Ohkta Center

St Petersburg, toch altijd nog een beetje Leningrad lijkt het wel, wordt bedreigd. Overal zijn er bestuurders die hun landmark willen nalaten, daar is meestal niet veel aan te doen.
Ik herinner me een grote actie waarin veel Amerikanen zich bemoeiden met een ruïne in Leiden, met succes, de ruïne van de Onze Lieve Vrouwekerk staat er nog... Misschien lukt het om St Petersburg te behoeden voor de supertoren van Gazprom.

Nu volgt de Google® vertaling, omdat die zo lekker krom is:

OPGESLAGEN PETERSBURG
Boven-Petersburg dreigende problemen - chetyrehsotmetrovy wolkenkrabber, die verminkt alle geliefde stad. Het zal gezien vanaf de dijken van de Neva, van Kathedraal St. Isaac, van Paleis Square. 400 meter - is meer dan drie klokkentoren van Peter en Paul Kathedraal. Klanten bouw (Gazprom) proberen om toestemming te krijgen voor de bouw van torens, negeren de huidige wet op de bescherming van historische panorama van de stad. City autoriteiten negeerde een formele waarschuwing aan Rusland uit te sluiten van de UNESCO-lijst van Wereld Cultureel Erfgoed.
Met het verlies van Sint-Petersburg zullen we verliezen niet alleen de stad maar ook de historische geheugen: de bouw van een wolkenkrabber zou de weg open voor andere hoogbouw gebouw, en na een paar jaar de stad zal worden onherkenbaar.
Bewoners het recht ontzegd om een referendum, zodat de bescherming van de schoonheid van deze grote stad kan alleen het hele land, de hele wereld.

Laat uw handtekening op de website: http://bashne.net

blind date: barst

Daniëlle van de Ven en Joëlke Sanderse hebben de BNG Nieuwe Theatermakers Prijs gewonnen in 2007/2008. Het is dan wel de bedoeling dat je de prijs goed besteed aan een nieuwe voorstelling...
En het spannende moment: kennismaking met het resultaat, gisteravond 26 november 2009 LAKtheater in Leiden.

Mary Stuart en Elisabeth I beleven een confrontatie. Na de flyer vroeg ik mij af: wie blijft het langste 'koninklijk' en wie is het eerste 'menselijk'? Want dat één van de twee de ontmoeting niet overleeft dat weet ik nog wel uit de geschiedenisboekjes.

Joëlke en Daniëlle overtreffen zichzelf in deze voorstelling... wat leggen zij de lat voor de publieksprijs dit seizoen hoog! Adembenemend zie ik alle emoties, vlijmscherp, prachtig vormgegeven. Grote kracht van de dames, grote klasse.

Deze dames hebben de Blind Date prijs niet alleen verdiend, met het vervolg maken zij zichzelf helemaal waar. Als het voorbij is denk ik dat ik uren geboeid heb zitten kijken naar twee dames die álles inzetten voor een prachtig resultaat.

Het is moeilijk om een kritische opmerking te maken: "music!" vroeg Elisabeth, ik hoop dat dat een regie-aanwijzing was naar de geluidsman die even te laat was.

Ik heb genoten van Elisabeth van haar overwinning op haar concurrente. Ik heb genoten van Mary die voor mij de ware koningin is in de historie en in dit spel.

Komen jullie volgend seizoen weer? Ik zal er zijn.

alleen in je wereld , regie: Sarah Moeremans

Een prachtig decor, het doet denken aan het Paviljoen van Mies van der Rohe: wat een functionaliteit en vooral: wat een uitzicht. Niels leidt ons ongeïnspireerd rond. Less is more! Alleen in je wereld heb je ook niet meer nodig.

Voor de housewarming heeft Niels nog enige autisten uitgenodigd, die zich in bij vlagen treffende, herkenbare teksten voorstellen, zoals Michael die Björn voor zijn karretje probeert te spannen. Wat een vreselijke types, helaas lopen ze ook buiten de speelvloer rond.

Er gebeurt veel, vooral veel in de hoofden van de personages. Gelukkig gaan de fantasieën al snel één kant op zodat er interactie lijkt te ontstaan. Maar iedereen heeft al snel spijt. Fantasie en werkelijkheid lijken door elkaar te lopen. Bibi neemt hopelijk op tijd nog de benen en Niels blijft zitten met de kaasblokjes met mosterd, hij heeft sociale zelfmoord gepleegd. Maar dat bedacht hij al bij aanvang.

Ooit zag ik eens een depressie(zelf)test en één van de vragen was: 'voelt u zich tijdens een feestje of receptie wel eens alleen en overbodig?' Vul je 'ja' in dan zou je depressief zijn. Sarah laat in elk geval zien dat dát niet waar is, maar dat wist ik wel want veel van dit soort sociale verplichtingen zijn gewoon vreselijk. Er wordt (te) veel gedronken in een wanhopige poging de werkelijkheid te verzachten. En met de wijsheid in de kan wordt de werkelijkheid steeds vreselijker: hoe moet je elkaar maandagmorgen op het werk weer onder ogen komen? Ik heb wel meegemaakt dat de hele maandag besteed moest worden aan het uitpraten van alle vreselijke dingen die gezegd waren.

Tja, na de voorstelling had ik een kater. Een herkenbaar gebeuren in eenzame werelden van eenzame contactgestoorden. Maar waar sloeg voor mij de vonk over? Ik voelde me tijdens dit feestje alleen en overbodig: 'Less is a bore'

Het was geen voorstelling voor mij.



gezien: LAKtheater, Leiden, 28 oktober 2009

de geurtest

bedacht door Sanne en Karlijn... een heel leuk idee en ik ben benieuwd of jullie de evolutie gaan bewijzen. ik denk het wel!

ervaringen en tips van een belastinginvuller

De campagne voor de Hulp bij invullen Belastingpapieren is voor mij dit jaar met 31 aangiften voor de belastingservice van de ANBO zo goed als afgelopen. Enkele mensen moesten betalen, maar dat wisten ze zelf tevoren gelukkig ook. Bijna iedereen kreeg terug... gemiddeld ruim € 450 alleen al aan belasting. Daar komt dan soms ook bij een hogere zorgtoeslag en vaak een hogere huurtoeslag. Allemaal voordeel voor het ANBO-lid!

Voorop staat een compliment dat bijna iedereen de administratie op orde had, we moesten wel eens iets opzoeken... de belastinginvuller weet toch altijd de vraag te stellen waar men niet op is voorbereid. Als u moeite hebt met administratie is het toch het makkelijkste alle belangrijke papieren voor één jaar gewoon in één map bij elkaar te doen. De belastinginvuller kan door één keer doorbladeren precies eruit halen wat van belang is.

Het viel op dat nogal wat mensen denken dat het geld dat op de gewone giro staat niet meetelt voor het vermogen. Dat is niet zo, het is dus beter om geld op een spaarrekening te zetten, dan levert het nog wat rente op. Maar geld op een spaarrekening zetten is vooral ook veiliger! We hopen dat het nooit gebeurd maar als je pasje gestolen wordt (of heel modern: geskimd) dan kan de boef wél geld van de betaalrekening opnemen = stelen, maar niet van de spaarrekening.

Toch een paar tips die van belang zijn voor de aangiften die volgende jaar verzorgd moeten worden:

Spaar bonnetjes vooral van de medische kosten. Batterijtjes voor het hoorapparaat zijn niet erg duur, maar een stapeltje bonnetjes kan net de doorslag geven om weer een grens te bereiken en zo voor een hogere teruggave in aanmerking te komen.

Medicijnen die niet vergoed worden door de verzekeraar kunnen wél aftrekbaar zijn als ze op voorschrift van de dokter zijn. Vraag de huisarts dus om een recept ook voor vrij verkrijgbare medicijnen, dus bijvoorbeeld voor eenvoudige pijnstillers, neusspray, oordruppels en poeder voor zwemmerseczeem...

Een post die aantikt wordt gevormd door de dieetkosten. Gewoon gezond eten bij suikerziekte of gewoon minder eten bij afvallen wordt niet vergoed. Maar vaak is er bij diabetes of overgewicht sprake van hoge bloeddruk en daarbij wordt wel een zoutarm dieet voorgeschreven. Dan is een vast bedrag aftrekbaar. Vraag de dokter dus om een briefje als hij een dieetvoorschrift geeft!

als gekken

De film 'The Idiots' van Lars van Trier heb ik niet gezien. Ik kan dus niets zeggen over deze inspiratiebron voor de voorstelling “als gekken” van Laura van Dolron.

Maar ik begrijp dat de film uitgaat van de afspraak in onze samenleving dat sommigen gek zijn en anderen niet. Zo heeft theater de afspraak dat de acteurs en actrices spelen en dat de (theater)schrijver zegt wat en de regisseur vertelt hoe.
Maar dat kun je natuurlijk ook door elkaar husselen en dat is wat Laura van Dolron doet.

Sterker nog: zij vraagt de auteurs zichzelf te spelen en dat is wel het moeilijkste dat er is! Misschien is het zelfs onmogelijk.
Op TV journaal en alle praatprogramma's zie ik voortdurend mensen die 'zichzelf' spelen, want de mediatraining moet ertoe leiden dat men zo echt en natuurlijk mogelijk over het voetlicht komt. Toch zie of hoor ik zelden iemand die dat ook lukt. Ja, de Koningin op de laatste Koninginnedag in een unieke persoonlijke reactie. Maar dát is buiten mededinging. Verder zie ik vooral en heel veel onechts.

De acteurs en actrices kúnnen spelen en dat mogen ze even laten zien. Dan waan je je in een laatste leerjaar van de toneelschool waar de les van Stanislavski is geleerd. Het laat weer eens zien hoe echt of onecht het theater is, het is maar hoe je het bekijkt. Of kunnen we concluderen dat ieder zijn rol speelt op het schouwtoneel? 'All the world's a stage; And all the men and women merely players. They have their exits and their entrances; And one man in his time plays many parts' (As You Like It - Act II, Scene VII).

Maar in het concept van Laura van Dolron moet de regisseur een rol gaan spelen, anders komt er helemaal niks van de vloer. Dat blijkt al snel. En die rol is absoluut overtuigend. Terwijl de acteurs voor een onmogelijke taak staan: daar hebben ze niet voor geleerd! En die rol spelen ze ook overtuigend.

Gaandeweg wordt duidelijk dat Laura óók de schrijfster van het stuk is. Knap dat je je dan ook kunt laten wegspelen/ Knap dat je dan jezelf ook kunt wegschrijven... naar de marge waar de regisseur hoort.

The Reader

Het is al weer enige tijd geleden dat ik "de voorlezer" las. Gisteravond naar de film gegaan en dat was zeer indrukwekkend. In mijn herinnering volgt de film erg precies het boek. Een hoofdrol is er wat mij betreft ook voor Bruno Ganz die als hoogleraar nog eens heel precies aangeeft waar het allemaal om draait.

De film komt voor mij wat traag op gang en ik moest ook erg wennen aan het cowboy EngelsDuits.

Na lezing van het boek stelde ik de vraag: kun je zó leren lezen, die vraag beantwoordt de film naar mijn overtuiging wel!

Maar toch geef ik de voorkeur aan het boek, de plaatjes komen dan wel in mijn hoofd en dat zullen dan niet de plaatjes uit de film zijn.

Het was toch even puzzelen om het logo van het Laktheater-moet-blijven uit de informatie te knippen, maar nu is het dan toch gelukt...

forever overhead

Is het een nachtmerrie? Vallen, vallen, eindeloos vallen?

Gelukkig slaap ik goed en kan ik mij zelf geen nachtmerrie herinneren, maar dat geldt niet voor iedereen en ik heb wel eens verhalen gehoord over een val die eindigt vlak voor de grote klap... met angstzweet wakker wordend...

Wat zou Freud daarvan wel niet zeggen? Heeft het in zijn Traumdeutung met doodsdrift of juist met levensdrift te maken?

Valt Voetvolk forever? De grote klap is duidelijk al geweest en tijdens de val kun je de stilte horen, ja echt. En anders dan in een droom begint de val met paniek. Onderweg wordt er iets verloren... een valhelm die emoties hoorbaar maakt.

Een voorstelling die mij het gevoel geeft in een droom beland te zijn, in een heuse nachtmerrie. Maar deze beweeglijke en levendige voorstelling gaat over levensdrift, het is aangenaam ontwaken:

Langzaam voert Voetvolk je weer terug in de werkelijkheid met een magistrale veiligheidsinstructie. Waar is de airliner die Lisbeth inzet? Ze heeft geen spullen nodig, zelfs geen woorden. Iedereen zal opletten, iedereen zal weten waar de nooduitgangen zijn en hoe het zuurstofmasker werkt... en niemand zal dat ooit nog vergeten.

Zoals de voorstelling 'forever overhead' niet te vergeten is. Bravo!

HET LAKTHEATER

MOET BLIJVEN

gezien in Laktheater/Leiden, april 2009

wie zijn dit?

... heb ik ooit gevonden in de trein...

Het LAKtheater kan niet verdwijnen....

Tijdens mijn studie eind jaren zestig was de gedachte dat het een taak van de universiteit was om de studenten niet alleen diepgaand te onderwijzen op hun eigen vakgebied maar om ze ook kennis te laten maken met andere vakgebieden en met culturele en politieke ontwikkelingen in de maatschappij.

Studium Generale, lezingen en voordrachten op allerlei gebied, teach-ins en vooral ook theatervoorstellingen waarvan de ervaringen diep in mijn geheugen gegrift zijn. Zo denk ik nog met groot plezier terug aan een dadaïstisch concert waar de uitvoerend pianist ten hoogste drie toetsen op de piano heeft aangeslagen: verder was het stilte.

Ik vond het voor mijzelf belangrijk van de Universitaire mogelijkheden te genieten. Na afloop van een besloten voorvertoning van 'Begrijpt u nu waarom ik huil' mocht ik discussiëren met enkele aanwezigen én met Louis van Gasteren over de stelling dat de normale bezoekers deze film niet aan zouden kunnen. Vertoning moest worden verboden net als die film over mijn fiets die daar stond. Gelukkig niet dus.

Ik denk dat in deze historie ook de oorsprong ligt van het Leids Akademisch Kunstcentrum. Een 'eigen' laagdrempelige kennismaking met kunst en cultuur voor studenten.

Maar de gedachten zijn veranderd. Waarom mogen de burgers niet ook delen in deze universele kennis? Of: Waarom kunnen studenten niet gewoon participeren in de maatschappelijke voorzieningen die voor iedereen openstaan?

Ik weet het niet. Zou je in deze tijd nog een zaal vol krijgen met een originele 'Publikumsbeschimpfung?' Of is er iemand bereid om fors te betalen om te luisteren naar het tikken van een metronoom? Zou men verheugd zijn een rolfluitje te krijgen bij de ingang om dan samen een rolfluitjesconcert te maken...?
Ik ben blij dat ik participant was. En de speciale voorziening voor studenten gaf de ruimte. Er was gelukkig geen afweging of 'de markt' wel behoefte had aan deze experimenten. De al dan niet aanwezigen mochten dat zelf bepalen en zo hoort het ook.

Vanuit de Leidse Alma Mater is het niet helemaal begrijpelijk dat de (financiering van de) LAK-voorziening wordt beëindigd. Is het voor de pedagogen en psychologen in opleiding niet van groot belang om kennis te nemen van jeugdcultuur als neergezet in Discopigs (28 januari)? En denken de hooggeleerde en zeergeleerde fysici dat zij het principe van Schrödingers kat beter kunnen uitleggen dan Jakop Ahlbom in de Architect (6/7 februari)? En eerbiedig zwijgen past bij de emoties van de dansvoorstellingen bijvoorbeeld van Itzik Galili.



Maar eerlijk gezegd zie ik als regelmatig bezoeker veel burgers en echt veel te weinig studenten in de zaal. Ze mogen zelf bepalen of ze komen en zo hoort het ook. Maar er zijn nu eenmaal zaken die niet helemaal onder de tucht van de markt mogen vallen. Er zijn voorzieningen zie er moeten zijn voor studenten om nieuwe gebieden van hun geest te ontdekken en voor burgers om ontdekkingen te doen.

Het moet toch mogelijk zijn dat De Stad van ontdekkingen en De Universiteit van ontdekkingen samen een ontdekking doen tot het behoud van mijn LAKtheater. Het LAK kán toch echt niet verdwijnen, er moet voor mij een Theater van Ontdekkingen zijn.

weerbericht

kortom, dat wordt geen Elfstedentocht...