vrijdag 29 mei 2009

als gekken



De film 'The Idiots' van Lars van Trier heb ik niet gezien. Ik kan dus niets zeggen over deze inspiratiebron voor de voorstelling “als gekken” van Laura van Dolron.

Maar ik begrijp dat de film uitgaat van de afspraak in onze samenleving dat sommigen gek zijn en anderen niet. Zo heeft theater de afspraak dat de acteurs en actrices spelen en dat de (theater)schrijver zegt wat en de regisseur vertelt hoe.
Maar dat kun je natuurlijk ook door elkaar husselen en dat is wat Laura van Dolron doet.

Sterker nog: zij vraagt de auteurs zichzelf te spelen en dat is wel het moeilijkste dat er is! Misschien is het zelfs onmogelijk.
Op TV journaal en alle praatprogramma's zie ik voortdurend mensen die 'zichzelf' spelen, want de mediatraining moet ertoe leiden dat men zo echt en natuurlijk mogelijk over het voetlicht komt. Toch zie of hoor ik zelden iemand die dat ook lukt. Ja, de Koningin op de laatste Koninginnedag in een unieke persoonlijke reactie. Maar dát is buiten mededinging. Verder zie ik vooral en heel veel onechts.

De acteurs en actrices kúnnen spelen en dat mogen ze even laten zien. Dan waan je je in een laatste leerjaar van de toneelschool waar de les van Stanislavski is geleerd. Het laat weer eens zien hoe echt of onecht het theater is, het is maar hoe je het bekijkt. Of kunnen we concluderen dat ieder zijn rol speelt op het schouwtoneel? 'All the world's a stage; And all the men and women merely players. They have their exits and their entrances; And one man in his time plays many parts' (As You Like It - Act II, Scene VII).

Maar in het concept van Laura van Dolron moet de regisseur een rol gaan spelen, anders komt er helemaal niks van de vloer. Dat blijkt al snel. En die rol is absoluut overtuigend. Terwijl de acteurs voor een onmogelijke taak staan: daar hebben ze niet voor geleerd! En die rol spelen ze ook overtuigend.

Gaandeweg wordt duidelijk dat Laura óók de schrijfster van het stuk is. Knap dat je je dan ook kunt laten wegspelen/ Knap dat je dan jezelf ook kunt wegschrijven... naar de marge waar de regisseur hoort.

Geen opmerkingen: