donderdag 25 maart 2010

Of Gods and Driftwood



De Germaanse Goden spreken tot mijn verbeelding, misschien wel omdat ze in mijn schooltijd een beetje taboe leken. Ik herinner mij een studieboek op het gymnasium "Van Goden en Helden" waar de vele hoofdstukken over Wodan, Thor, Frya... niet werden bekeken terwijl zij toch wel staan voor onze woensdag, donderdag en vrijdag...

Gisteravond stonden Odin, Thor en Loke op de dansvloer, met iets van het begin van alles: ijs en vuur en met iets van het begin van de mensen: uit drijfhout. Zo staat het geschreven.

Prachtige muziek, kostuums (vooral van de dames) om te bewonderen en een bewegingsstijl  en -techniek om van te watertanden... maar wordt mij met de getoonde beelden ook een verhaal verteld?

De prestaties van de dansers vond ik echt indrukwekkend. Herhaaldelijk werd ik getroffen door perfectie en minutieusheid van de bewegingen: alleen en in gezamenlijkheid. Een compliment is echt op zijn plaats en hierdoor is de voorstelling zeker de moeite waard.

Volgens de folder was de boodschap: 'onderzoeken wat deze karakters representeren in onze huidige maatschappij en wat zij ons in deze tijd te vertellen hebben.' Dat is mij niet duidelijk geworden. De dood van de oorlogsgod is een goed idee maar als de bliksemgod en de onheilsgod die taak uitvoeren weet ik het zo net nog niet.
Misschien moet ik me toch maar weer eens verdiepen in de Edda, maar ik vrees dat als ik die uit heb dat ik deze voorstelling dan vergeten ben.

Gezien LAKtheater Leiden 24 maart 2010

Geen opmerkingen: