een hoofdverkeersader

Dwars door de wijk loopt een hoofdverkeersader. Zo heet de snelweg die het grootste deel van de dag vol met ronkend verkeer stilstaat. Het wordt al meteen duidelijk dat dit een enorm probleem is. Het voldoet allang niet meer aan de eisen van luchtvervuiling en fijnstof. De verkeerskundige is benieuwd hoe lang we dit nog zo kunnen handhaven. Wij ook!

Maar er is toch een oplossing? Wel twee dachten wij.

Allereerst komt er een nieuwe oost-west verbinding. Een weg om de bebouwing, misschien door een andere gemeente (dat is uiteraard het beste!) of misschien in een bak of een tunnel maar dat is wel erg duur. Dat alternatief dat komt er. Daar is de provincie het helemaal mee eens. Dus geen bestuursdwang nodig? Nee, geen bestuursdwang nodig. Bovendien is bestuursdwang helemaal niet erg want dan gebeurt er tenminste nog eens wat.

Maar als dat alternatief er eenmaal is dan is het autoverkeer al weer zo toegenomen dat de weg door onze wijk nog steeds helemaal vol staat. Er komen volgens de verkeerskundige allemaal elektrische auto's en daar gaan wij massaal kilometers in maken. Dus de wegen lopen vanzelf vol. Daarom moet de hoofdverkeersader versmald worden van vier rijbanen naar twee en dan bochten erin en bomen erlangs en ook water. En ook veel meer woningen ernaast want daar is dan normtechnisch ruimte voor!

Dat klinkt goed? Maar als die extra snelweg toch allemaal niet helpt waarom gaan we dan niet meteen over tot herinrichting van ons verkeerskundig knelpunt? Bij werkzaamheden (versmallingen) aan de weg gaat het toch ook altijd goed. Waarom dat niet duurzaam gemaakt?

Zulke onzin heeft de verkeerskundige nog nooit gehoord. Maar wij ook niet: want als je die weg straks toch verkeersbelemmert dan moeten die auto's toch ook ergens heen?

Wij maken ons zorgen over onze vuile lucht en het fijnstof en de normen die niet gehaald worden en dat dat eigenlijk niet meer kan. Waarom geen maatregelen met een beter openbaar vervoer?

Openbaar vervoer is al helemaal geen oplossing, vindt de verkeerskundige die zo'n leuke oplossing zou hebben. Openbaar vervoer kan het verkeer verminderen met één procent, hoogstens met twee procent. Dat kan echt niet. Direct aan te pakken: Buslijnen wat logischer leggen? Nee, er komen een heleboel elektrische auto's.

Maar er was een tweede oplossing: de sneltramverbinding die de inwoners van onze mooie stad vol ontdekkingen niet willen. Zonder sneltram zou de zaak toch vastlopen? Ook dat hebben we helemaal verkeerd begrepen. Er komen gewoon nog een heleboel auto's bij en dat is toch wel erg van belang voor onze wijk. Er moeten vooral ook parkeervoorzieningen komen. Die zijn nu volstrekt onvoldoende.

We kunnen nu concluderen dat volgens de voorlichtende ambtenaren de kansen van onze wijk als tuinstadwijk neerkomen op oplossingen voor twee problemen:

• er zijn veel te weinig inwoners en dus veel te weinig woningen

• er is veel te weinig plek voor de auto's van al die inwoners

Kijk daar kunnen we wat mee. Nu weten we eindelijk waar het om gaat. En tot verbazing van de stedenbouwkundige en de verkeerskundige hebben de aanwezigen dáár alle begrip voor. Maar benoem dat dan wel als de problemen en ga van daaruit zoeken naar echte oplossingen. En begin eens met het luisteren naar de bewoners, die, inderdaad, niet erg meegaand zijn in de problemen op ambtelijk niveau. Want die bewoners verstaan onder 'een wijkvisie' toch héél iets anders!