zondag 12 oktober 2008

Hoera, Julie is geboren!

Half of what I say is meaningless
But I say it just to reach you
(the Beatles 1968)


Graag heet ik je welkom op deze aardbol... én vooral in de gemeenschap van de levende materie waarmee deze bol bevolkt is.

Ik ga er maar vanuit dat mijn gevoel mij niet bedriegt. Dan noteer ik dat wij staan op een keerpunt in de geschiedenis.

Nog maar een paar jaar geleden schreef Fukuyama een boek dat door velen verslonden is: het einde van de geschiedenis. Nu na het einde van de Koude Oorlog alle mensen en alle landen bekeerd lijken te zijn tot democratie en kapitalisme hebben we het eindpunt van de menselijke evolutie bereikt...

Maar Fukuyama geeft ook aan dat de geschiedenis ooit opnieuw zal starten. Maar wanneer en hoe is niet duidelijk.

Voor mij is het helder dat die start plaatsvindt bij je geboorte!

De Olympische spelen in de grootste nog overgebleven Volksrepubliek zijn voorbij. Veel medaillewinnaars hebben te vrezen nu hun plas opnieuw tegen het licht wordt gehouden op sporen van EPO.

En het lijkt wel of niet alleen eerlijke sport voorbij is. Goedkope olie is voorbij, schone lucht is voorbij, ons klimaat is voorbij, Fortis is voorbij, Lehman Brothers is voorbij... eerlijk zakendoen is voorbij... een ontzagwekkende hoeveelheid geld is voorbij, de Amerikaanse staatsschuld bereikt op de dag van je geboorte $ 10 trillion en een week later is IJsland voorbij... voor veel soorten planten en dieren is het einde nabij...

Toen ik de leeftijd had dat ik de welkomst wensen ter gelegenheid van mijn geboortedag kon lezen en begrijpen hoopte ik zó dat ooit de oorlog voorbij zou zijn, en de armoede, en de onderontwikkeling, en de verspilling van de natuur... en dat de mensen elkaar zouden waarderen en erkennen ondanks verschillen in levensovertuiging, politieke gezindheid, seksuele geaardheid, leeftijd, ras en geslacht.

Als we met zijn allen aan de grond zitten en het woord crisis welhaast achter élk zelfstandig naamwoord geplaatst kan worden, wordt er ineens geluisterd naar de denkers die pleiten voor een andere inrichting van onze samenleving.

We wisten toch – sinds de Club van Rome – dat de aarde grenzen heeft? Ik omarmde hun rapport evenals het werk van Jean Fourastié: 40.000 uur. Eerlijk gezegd is dat laatste voor mij persoonlijk toch voor een flink stuk gerealiseerd!

Maar noch de voedselcrisis, noch de watercrisis, noch de energiecrisis, noch de klimaatcrisis, noch de voortdurende oorlogen en andere terrorismen konden de verandering in gang zetten naar een nieuwe samenleving.

Een nieuwe start in de geschiedenis, misschien bedenken we ooit dat met jouw geboorte een nieuwe jaartelling gestart is. Met een groene economie, met mensen die rekening houden met elkaar en met de natuur en de cultuur en vooral met de grenzen daarvan. Banken en overheden die voortaan werken met echt geld in plaats van met MickeyMouse-derivaten in een Monopoly-economie.

Wat liggen daar weer veel dingen om te ontdekken! Het ervaren van de kleine wereld om je heen die begint met eten, plassen en poepen (allemaal heel erg belangrijk en dat moet je vooral goed blijven doen!). Een wereld die steeds groter en omvangrijker zal worden en tegelijkertijd kleiner en bereikbaarder. Een wereld waarin je kunt ontdekken en leven, lang en gelukkig. En waarin jij kunt bijdragen aan een nog betere wereld.

Dat kan echt. Ondanks de puinhoop die je hebt aangetroffen toen je de ogen opende. Want dat is óók de dag dat de nieuwe geschiedenis geschreven wordt. En die nieuwe geschiedenis heb je vooral zelf in de hand met je waardering voor en van de mensen, de dieren en de planten in je omgeving, met je respect voor de niet levende materie en bovenal met je vertrouwen op jezelf.

Graag wens ik je een goede reis op onze wereld en in onze geschiedenis: begin met...

'sing a song of love, Julia, Julia, Julia'



Geen opmerkingen: