Apotheose van het Volksoperahuis met 'The Late Night Show'

Van Drop Box

Het Volksoperahuis heeft zich gewaagd aan drie voorstellingen over de "grote godsdiensten." Een waagstuk, want er is veel te zeggen over degene die de mensen gemaakt hebben, ook wel genoemd degene die de mensen gemaakt heeft. Maar een open discussie is ook strafrechtelijk afgesloten: Sr 147. Sommigen mogen zeggen wat ze denken, anderen niet.


Gevoelige onderwerpen: de Islam, het Christendom en het Jodendom. Hoe zit het nu precies in de historische ontwikkeling? Wie was er het eerste met het idee van een hogere macht en een dik boek waarin álles staat en waaruit werkelijk álles te lezen is? Er valt veel over te twisten. Het is een prestatie dat te doen op een humorvolle, begripvolle wijze, die veel stof tot nadenken geeft. Welke rol zullen deze religieuze stromingen vervullen in de toekomst? 


Op 3 maart (LAKtheater Leiden) zag ik een grandioos slotoffensief van het Volksoperahuis. Het begint met een in het verleden levende Moshe, die denkt dat 'Het beloofde land' een feitelijk grondstuk is, met schuurtje voor de buurman. Een streng christelijke huishoudster, altijd handig want die mag wel op sabbath werken, het klopt allemaal.


Een boeiende vertelling van de Golem, maar de huishoudster heeft het hellevuur al gedoofd met haar emmertje water en de hemel aangeveegd...


Een verrassend einde, want eerlijk gezegd: we mogen toch heel blij zijn dat we het onbegrijpelijke écht allemaal zelf mogen bedenken... zolang we het voor onszelf houden. 


Ik genoot van deze voorstelling, extra spannend vond ik wel het morsige gedoe rond de koffiezetmachine: wanneer gaat die in de hens?


Veel succes met de première (4 maart 2011 LAKtheater Leiden), helaas ben ik verhinderd want deze voorstelling verdient het vaker gezien te worden!




zie ook: Een missverkiezing.