Onzekere tijden, crisis in de economie? Ach we weten toch dat alles op-en-neer gaat en per saldo steeds vooruit? Maar zit je in zo'n periode waarin het lijkt alsof we naar beneden gaan dan moet je voor jezelf toch vorm geven aan gevoelens van onzekerheid.
Is er dan een wenkend perspectief?
Velen zouden zo graag eens in de toekomst willen kijken. Waar staan we? Waar gaan we naartoe? Een gouden tijd voor Astrotijd!
Het heden ligt in het verleden besloten. De toestand van nu is het resultaat van ontwikkelingen in de geschiedenis. Historici kunnen ons haarfijn uitleggen hoe het zo gekomen is. Maar tot nu toe ontbrak een geschiedenisboek over de toekomst.
In één ruk heb ik een bijzonder interessant geschiedenisboek uitgelezen: 'De geschiedenis van de wereld van morgen'
Wat zijn de fundamentele wetten van de loop van de geschiedenis?
De kwestie van de ongelijkheid: de problematiek van de hebbers en de niet-hebbers (geaccentueerd door de heel-veel-hebbers en de graaiers) en voor wat betreft de globale ontwikkelingen: de verhoudingen tussen de grootmachten. En de vrije markt kan veel, maar lang niet zoveel als de politieke roergangers dachten toen zij de grootschalige privatisering in gang zetten. De zorg, bijvoorbeeld, zou toch goedkoper en toegankelijker worden?
De geschiedenis is niet voorbij, de geschiedenis gaat door. Ondanks meevallers zoals het vallen van De Muur en tegenvallers: elders worden nieuwe muren opgericht.
Internet is geweldig, we horen alles (?), we zien alles (?), we weten (?) alles, maar is het niet teveel om de grote lijnen nog te zien...
Hoogleraar internationale politiek Rik Coolsaet trekt de grote lijnen in het verleden naar het heden en heeft de durf deze door te trekken naar de wereld van morgen.
Voor wat betreft de wereldschaal blijft mij het meest bij de enorme kansen die Europa heeft om een steeds nadrukkelijker positieve rol te spelen.
En binnenlands: een samenleving is maakbaar, visie en beleid maken het verschil. Voorbeelden te over. De overheid moet een centrale rol spelen bij het herstel van de gemeenschapszin. En wijzelf: mogen we niet eens een beetje kritischer staan tegenover de slogans en bizarre vergelijkingen? Kunnen we niet eens een keertje niet direct achter de man of de vrouw aanlopen die zegt wat wij denken.
Daarmee kunnen we allemaal op onze manier invloed uitoefenen op wat komen gaat na het nu...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten