Marie Kessels: Ruw

Vandaag is het licht in onze lift kapot... hoe vind ik dan het knopje voor de verdieping? Kan ik op de tast de sleutel aan de bos vinden die toegang geeft tot mijn appartement? Problemen?

een blinde is niet een ziende die (toevallig even) niets ziet...

De hoofdpersoon, ik-figuur, wordt door een ongeval blind en dan... gaat er een wereld open. Een fascinerende wereld van geluiden, geuren, ervaringen, aanrakingen, echo's, sensaties!

Ik moest in het begin terugdenken aan mijn grootmoeder die leed aan staar, haar gezichtsvermogen ging achteruit. Ze was eerder dood dan blind en dat was eigenlijk maar gelukkig. Om alvast te wennen aan "blind zijn" oefende ze met een blinddoek lopend door het huis en met huiselijke werkzaamheden. Dat werden rampen. Grote bulten, blauwe plekken en snijwonden... Maar oma kon goed vertellen.

Hoezeer anders vergaat het onze hoofdpersoon: Is ze wel blind? Ze kan niets zien inderdaad, maar is dat ook blind als er zo geweldig veel tegenover staat?
Maar Gemma kan goed vertellen! En Marie heeft zich geweldig ingeleefd!

een blinde is niet een ziende die (toevallig even) niets ziet...

Zij verkent de omgeving... 's nachts dan zijn de geluiden intenser en de echo's beter te horen van het tikken van de stok, het klakken van de tong, het knippen van de vingers. 
Hoe weet je welke kleren je aantrekt? 
En koken: maak eens een roux. 
En dan het lezen en schrijven, puntjes drukken in een vel braillepapier. Waar was je ook alweer gebleven als er ineens iemand aanbelt? 
Observaties en ervaringen beschreven als gemaakt met een camera obscura. 
Je raakt overtuigd van het feit dat de schrijfster zelf blind is geworden, want wat ziet ze veel en wat weet ze dat nauwkeurig te beschrijven, boeiend tot het eind.